Piękny labrador dostrzega coś wyjątkowego w małym, chorym na zespół Downa chłopcu. Większość ludzi tego nie widzi. Pies traktuje dziecko z niezwykłą delikatnością i uczuciem. Pomimo, że chłopiec odsuwa się od psa, ten spokojnie i nader wytrwale daje dziecku znać: ‚nie bój się, nie stresuj, ja Ciebie bardzo lubię, Jestem spokojny’. Jest to doskonały przykład, kochającej natury psów i możliwości jakie dają wszystkim chorym.
Terapia z udziałem psa, dogoterapia, kynoterapia – metoda wzmacniająca efektywność rehabilitacji, w której motywatorem jest odpowiednio wyselekcjonowany i wyszkolony pies, prowadzony przez wykwalifikowanego terapeutę. Terapia tego rodzaju jest jedną z dziedzin zooterapii. Dogoterapia wykorzystywana jest w terapii osób z autyzmem, zespołem Downa, niepełnosprawnością intelektualną.
Wykorzystywanie dogoterapii.
Już w starożytni Grecy mieli świadomość, że psy są uzdrowicielami. W średniowiecznej Europie również pojawiały się wzmianki o wykorzystywaniu zwierząt wiejskich w terapii ludzi. Niemniej jednak dopiero w XVIII wieku powstały pierwsze opracowania naukowe na temat efektów terapii z udziałem zwierząt. Twórca psychoanalizy, Zygmunt Freud, przychodził na sesje ze swoim ukochanym psem Jofi i zalecał pacjentom kontakt ze zwierzętami.
Dogoterapia wykorzystywana jest również w pomocy osobom starszym. Ma zwiększać efektywność rehabilitacji bądź procesu terapeutycznego.
Dogoterapia wykorzystywana jest także w resocjalizacji. Pies, poprzez bezwarunkową akceptację, zaspokaja potrzebę bliskości, łagodzi poczucie samotności, odrzucenia czy lęku. Poprzez swoją miękką sierść i temperaturę ciała wyższą niż u człowieka przywołuje wspomnienia z okresu niemowlęctwa – bliskość rodzica, głaskanie i przytulanie się do niego sprzyja rozluźnieniu mięśni i zrelaksowaniu się.
Kontakt z czworonogiem pomaga radzić sobie z trudnymi emocjami. Zgodnie z założeniami Delta Society Dogoterapię dzieli się na trzy główne działy.
Pierwszy to AAA – Animal Assisted Activities czyli spotkania z psem (SP) polegające na stworzeniu pozytywnej relacji pomiędzy uczestnikami spotkań a psem. Takie zajścia mają na celu dostarczenie pozytywnych emocji i satysfakcji z obcowania z psem, rozluźnienie atmosfery.
Kolejna forma to AAE – Animal Assisted Education czyli edukacja z psem (EP). Takie zajścia najczęściej odbywają się w przedszkolach i szkołach. Mają na celu zmotywowanie do nauki poprzez aktywny udział psa w zajęciach. Uczestnicy chętniej się uczą i przyswajają przekazywane informacje.
Trzecią formą dogoterapii jest AAT – Animal Assisted Therapy, terapia z psem (TP) polegająca na wspieraniu rehabilitacji. Ukierunkowana jest na konkretny cel w porozumieniu ze specjalistami.
Psia przyjaźń to oddanie, uwielbienie i troska. Zwierzę w bardzo szybkim tempie zyskuje zaufanie i przyjaźń uczestnika zajęć dogoterapeutycznych. Obecność psa na zajęciach, staje się motywacją do podejmowania działań, przynosi ukojenie i radość, odrywa od codziennej rzeczywistości.